بالاخره پس از روزها جوسازی برخی اصلاح طلبان در مورد شورای نگهبان در نظارت و ردصلاحیت این شورا، اصلاح طلبان لیست‌های خود را آماده کردند. آنان ابتدا با تحریم انتخابات سروصدا راه انداخته بودند و شدیدا به رد صلاحیت‌ها اعتراض داشتند. مدتی پس از آنکه تقریبا تایید صلاحیت‌ شده‌ها مشخص شدند، خبر آمد که لیستی در کار نیست و احزاب اصلاح طلب خودشان می‌توانند لیست بدهند و پس از آنکه برخی از اصلاح طلبان اذعان کردند برای لیست دادن هیچ مشکلی ندارند و از نظر عددی انجام این کار به راحتی میسر است، خبرهایی رسید مبنی بر اینکه برخی احزاب می‌خواهند لیست جداگانه ارائه دهند؛ یعنی اینقدر دستشان پر هست که بتوانند لیست بدهند. در خلال این بحث‌ها برخی روزنامه‌های اصولگرا نوشتند که اصلاح طلب‌ها هم در انتخابات حاضر هستند و هم لیست می‌دهند. اتفاقا این پیش بینی درست از آب درآمد و هر یک از احزاب اصلاح طلب، برای حضور در انتخابات اعلام آمادگی کردند و گفتند لیست اطلاح طلبان آماده شده است.
 
جر و تعدیل و گفتگو برای انتخابات و چانه زدن برای انتخاب فردی مناسب حضور در مجلس طبیعت هر انتخاباتی است. اما آنچه یک بام و دو هوا است اظهارات کثیری از اصلاح طلبان است که منافات با قبول تابعیت نظام و سخنان خودشان دارد. وقتی پای تخریب شورای نگهبان و رهبر انقلاب و تحریف قانون اساسی و بردن آبروی نظام وسط باشد دیگر نمی‌توان این سخن‌های نسنجیده و سخیف را بحث‌های متداول درون حزبی و درون جریانی دانست. پس اصلاح طلبان در حالی که در مقابل توهین به شورای نگهبان و مقام معظم رهبری و نظام جمهوری اسلامی توسط اقطابشان، سکوت می‌کنند باید آماده هر نقدی باشند و اگر سکوتی در میان باشد یک جای کار مشکل دارد.
 

کتمان حقیقت

اگر تعداد افراد مناسب برای حضور در لیست کم است، اولین مقصرش خود اصلاح طلبان هستند که از حق و حقوق همقطاران خود دفاع نکردند و مردم را در مورد ادعای مورد ظلم واقع شدن، مطلع نکردند. اینها باید بر گرفتن حق دوستان خود (اگر قائلند پایمال شده) اصرار می‌کردند، نه آنکه به چند سخنرانی و توییت قانع شوند. شورای نگهبان اعلام کرده بود منعی برای انتشار اسناد رد صلاحیت این شورا در جامعه وجود ندارد، اما رد صلاحیت شده‌ها و دوستانشان این کار را انجام ندادند و توضیحات شورا در خصوص رد صلاحیتشان را منتشر نکردند. حتی دلایلی که شورا پس از اعتراض ردصلاحیت شده‌ها ارائه کرده بود هم منتشر نشد و فقط به انتشار کلیات دلائل رد صلاحیت‌شان اکتفا کردند و وارد جزئیات نشدند.
 

حضور با دلی شکسته!

روزنامه سازندگی در تاریخ 24بهمن ماه متن بیانیه حزب «کارگزاران سازندگی ایران» را منتشر کرد و این تیتر را برای آن انتخاب کرد که: «با وجود رنجش شدید از عملکرد شورای نگهبان از انتخابات کناره نمی‌گیریم»! در این بیانیه و سخنان مربوط به آن نکاتی را هم گفتند که قابل توجه است. آنها اولا به فضایی هیجانی و لزوم دوری از آن اشاره کردند و اعلام کردند که قصد دارند از این فضا عبور کنند. ولی نگفتند این فضا را چه کسانی درست کرده‌اند. دوما آقای محسن هاشمی ادعا کرده که کسی را نداشته تا در لیست بگنجاند و خودشان را به واسطه فقدان نیروی مطلوب مستضعف خوانده است که معنای جدید مستضعف هم وارد ادبیات سیاسی کشور شد. نکته سوم سخنان مرعشی می‌باشد که جالب توجه است. او ابتدا آقای روحانی و وزارت کشور را متهم به ضربه زدن به انتخابات کرده است چه آنکه وزارت کشور بیشتر از شورا ردصلاحیت داشته است. او همچنین با تبیین شرایط حساس کنونی همگان را به شرکت در انتخابات مأمور کرد. البته توصیه‌ای که بیشتر جنبه دلیل تراشی برای رفتارهای گذشته‌ و قهروآشتی‌شان تلقی می‌شود.
 

نظارت استصوابی در حزب!

اما نکته چهارم و از همه مهمتر در سخنان مرعشی آن است که او می‌گوید: «در فضای مجازی فراخوان دادیم و افرادی که علاقه‌مند بودند در لیست کارگزاران قرار بگیرند را شناسایی کردیم و با آنها مصاحبه کردیم و در نهایت کسانی را در لیست قرار دادیم که حزب می‌تواند سلامت کار آنها را در مجلس یازدهم تضمین کند»!
 
سوال اساسی آن است که مگر شما با بررسی صلاحیت توسط شورای نظارت مخالف نبودید؟ مگر همقطاران شما ماهها و سالها بر علیه شورای نگهبان سخن سرایی نکردند؟ مگر درخواست رفراندوم توسط همفکران شما برای حذف نظارت استصوابی تسلیم رئیس جمهور نشد؟ حال چه شده که خودتان به فکر تایید و رد صلاحیت افتادید؟ چطور شده است که نظام نمی‌تواند سلامت کار کسانی که می‌خواهند بر کرسی مجلس و قانون گذاری تکیه زنند را بخواهد، اما شما می‌توانید؟ اگر بگویید از رد صلاحیت اصلاح طلبان دلخورید و فکر می‌کنید آنها ناجوانمردانه رد شده اند؛ اولا می‌توانید دلایل شورای نگهبان برای رد صلاحیت هر یک از افراد مدنظرتان را منتشر کنید. دوما این خود عذر بدتر از گناه است؛ یعنی شما می‌خواهید هم حزبی‌تان را با هر شرایط ناسالمی تایید کنند، ولی دیگر افراد در احزاب و جریانات، شامل قانون بررسی صلاحیت بشوند؟ سوما با بهانه تراشی‌های متعددتان منافات دارد، زیرا قائل هستید مردم می‌توانند آگاهانه و مطلعانه هر کسی که شایسته بود را انتخاب و به او رأی بدهند. به عبارتی مردم در تشخیص خوب و بد خودشان توانا هستند. پس شما چرا عده‌ای را تایید و در لیست می‌گذارید و عده‌ای را رد کرده و سلامت آنها را تایید نمی‌کنید.
 
احساس می‌شود با این استدلال ارائه کردن لیست حتی در شهرهای بزرگ کار عبث و خطایی است، چه آنکه با تکیه به نظر مخالفانِ بررسی صلاحیت، نباید هیچ کسی را از هیچ فیلتری عبور داد تا مردم آزادانه انتخاب کنند.